مدیران دانش چه کسانی هستند؟

مدیران دانش چه کسانی هستند؟

در این مطلب به بررسی مدیران دانش چه کسانی هستند؟ می‌پردازیم.

طراحی ساختار منسجم و کارآمد برای پیاده‌سازی و استقرار مدیریت دانش امری غیرقابل انکار است. برای تحقق این مهم، سازمان‌ها به دنبال یک مدیر دانشِ مناسب هستند. با توجه به ضرورت موضوع، مقاله حاضر به برخی از کلیدی‌ترین وظایف و مهم‌ترین ویژگی‌های مدیر دانش[1] می‌پردازد.

یکی از مهم‌ترین اقداماتی که رهبران سازمان باید برای تضمین موفقیت مدیریت دانش انجام دهند؛ انتخاب مدیر دانش است. انتخاب درست و تعریف نقش‌ها و وظایف آن سهم بسزایی در جاری‌سازی موفق مدیریت دانش دارد.

در ابتدا می‌توان گفت مدیر دانش باید بر برنامه‌های مدیریت دانش اشراف داشته باشد و این اطمینان را بدهد که رویکردهای مدیریت دانش با اهداف کلان استراتژیک سازمان همسو است و از آن‌ها پشتیبانی می‌کند.

مدیران دانش افرادی هستند که تمام یا بخش قابل توجهی از وقت خود را صرف هدایت ابتکارات مدیریت دانش، اشتراک دانش و حمایت از دیگران به منظور اشتراک و انتقال دانش می‌کنند.

برای هدایت اقدامات مدیریت دانش سازمان باید یک مدیر دانش  داشته باشد. گفتنی است مدیریت دانش مسئولیتی است که تمامی کارکنان آن را برعهده دارند؛ نه فقط مدیران دانش. اما مدیران دانش برای افزایش آگاهی، همسویی اقدامات دانش با اولویت‌های کسب‌وکار، ترویج فرهنگ تسهیم دانش، مشارکتِ رهبری عالی، مدیریت زیرساخت‌ها و حمایت از تمامی دانش‌کاران ضروری هستند.

مدیریت دانش دانا

مدیران دانش به خوبی می‌دانند که چگونه از ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش استفاده کنند، چگونه از دیگران کمک بخواهند، چه کسی باید با چه کسی در ارتباط باشد و چگونه دیگران را به استفاده موثر از اطلاعات و دانش ترغیب کنند. یک نقش مدیر دانش مربوط به اشتراک‌گذاری منابع اطلاعاتی است که ممکن است برای سایر کارکنان در سازمان مفید باشد. خواندن نشریات مختلف می‌تواند به این امر کمک شایانی کند.

لازم به ذکر است همه مدیرانِ دانشیِ خوب باید این کارها را انجام دهند، اما ممکن است نحوه انجام این کار را به بهترین شکل انجام ندهند. از‌این‌رو داشتن یک برنامه مدیریت دانش می‌تواند از مدیران در تمام این فعالیت‌ها پشتیبانی کند. همچنین مدیرانِ دانشی به‌طور مستمر، همکاران خود را پیرامون مقاله، کتاب، ارائه یا تماس تلفنی که مربوط به حوزه‌ مسئولیت آن‌ها است، آگاه می‌کنند.

در مقابلِ مدیران دانشی، دانشکاران قرار دارند. به‌طور کلی اگر فردی در تجزیه و تحلیل کارهایی که انجام می‌دهد درگیر شود، می‌تواند به عنوان دانشکار شناخته شود. همچنین هر کسی که صرفا دستورالعمل‌های کاری و از قبل تعیین شده را دنبال می‌کند، از لیست گروه دانشکاران حذف می‌گردد. تمامی دانشکاران در سازمان باید اشتراک‌گذاری، نوآوری، استفاده مجدد، هم‌کاری و یادگیری را به عنوان بخشی از شغل خود بدانند. حائز اهمیت است کسی که ترکیبی از نقش‌های مذکور را ایفا کند به عنوان دانشکار قدرت‌مند قلمداد می‌شود و قادر است جریان دانش در سازمان را تسهیل کند.

از آن‌جایی که همواره مدیران دانشِ خوب در نقش‌های مختلف فعالیت‌ داشته‌اند، نیازهای کارکنان را از نزدیک تجربه کرده‌‌اند؛ بنابراین آن‌ها در مورد سازمان می‌دانند؛ اینکه چه کسی چه اقدامی را انجام می‌دهد، چه کسی در کدام بخش می‌تواند اطلاعات و دانش موردنیاز خود را پیدا کند و اینکه روش‌های انجام کار به چه صورت است مثال‌هایی از این دست می‌باشد. مدیران دانشی داخل سازمان، در انجمن‌ها فعال هستند، در سمینارها و کنفرانس‌ها، شرکت و از وب‌سایت‌ها بازدید می‌کنند. در خارج از سازمان نیز، آن‌ها در سمینارها و کنفرانس‌های مختلف شرکت می‌کنند، در نشریات مشارکت دارند، کتاب می‌خوانند، از وبلاگ‌ها و وب‌سایت‌های متعدد بازدید می‌کنند و در انجمن‌های خبرگی حاضر می‌شوند.

مدیران دانش به دنبال نیازهای دانشی هستند که در حال حاضر برآورده نشده است. آن‌ها سعی می‌کنند با استفاده از کارکنان، فرآیندها و یا فناوری‌ها روش‌هایی را به منظور رفع این نیازها خلق کنند. همچنین آن‌ها تمایل دارند نحوه استفاده از ابزار و تکنیک‌های گوناگون را به کارکنان آموزش دهند.

منبع:

https://lucidea-com.cdn.ampproject.org/c/s/lucidea.com/blog/km-component-2-knowledge-managers/amp/

 

پانوشت: 

[1] Knowledge managers

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

12 + 13 =