تکنیک انتقال دانش PAL در شرکت معدنی و صنعتی گلگهر
امسال نیز همانند سالهای گذشته، دبیرخانه نظامهای مشارکتی شرکت معدنی و صنعتی گل گهر برنامه جامعی برای مدیریت دانش اورهال تدوین کرد. بر این اساس دو ماه قبل از اورهال کارخانه گندلهسازی ۱، پیادهسازی تکنیک انتقال دانش PAL در شرکت معدنی و صنعتی گلگهر در دستور کار قرار گرفت.
PAL یکی از تکنیکهای مدیریت دانش است که بوسیله تیم پروژه استفاده میشود. در این تکنیک از کارشناسان و همکاران مرتبط با موضوع و مشکل بوجود آمده در پروژه که تجربه فعالیت در پروژههای مشابه را داشتهاند درخواست کمک میشود. تیم پروژه و کارشناسان و همکاران در خصوص پروژه، مشکلات بالقوه، راهحلهای مرتبط با موضوع بحث میکنند و از تجربیات پروژههای پیشین پیش از شروع پروژه جدید آگاه میشوند.
این تکنیک با هدف مرور و انتقال درس آموختههای اورهال سال ۹۷ و با همکاری خبرگان حوزه نگهداری و تعمیرات کارخانه گندلهسازی انجام شد. ماحصل اجرای این تکنیک، شناسایی چند نقطه بهبود کلیدی و بکارگیری آن در تعمیرات اساسی سال جاری بود.
بر اساس برنامه ریزی انجام شده، سایر تکنیک های مدیریت دانش اورهال نیز پس از اتمام فرایند تعمیرات اساسی در راستای انتقال دانش در شرکت گلگهر پیادهسازی میشوند.
مدیریت دانش اورهال
مدیریت دانش اورهال و به تعبیر کلیتر، مدیریت دانش نگهداری و تعمیرات، از کلیدیترین حوزه های مدیریت دانش میباشد. به صورت کلی نگهداری و تعمیرات یکی از حوزههای دانشخیز سازمانهای تولیدی و صنعتی محسوب میشود. دانش این حوزه در قالب هر دو نوع دانش ضمنی و آشکار، در دستورالعملهای نصب و راه اندازی تجهیزات، رویه ها ، چکلیستها، سوابق تعمیراتی تجهیزات، گزارشهای دوره ای، کتابهای فنی، جداول مرجع، دانش فنی و غیره را موجود است. دانش صریح حوزه نگهداری و تعمیرات، بایستی به درستی سازماندهی و طبقهبندی شود تا در کمترین زمان ممکن بتوان به آن دست یافت. در مقابل، دانش ضمنی این حوزه باید به درستی مستند و درونیسازی شود. این نوع دانش با مهارت و تجربه افراد مرتبط است و بر نحوه تصمیمگیری تأثیر مستقیم دارد.
یکی از مهمترین انواع دانش این حوزه، دانش تعمیرات سالیانه تجهیزات یا همان تعمیرات اساسی[1] است. با توجه به اینکه برخی فعالیتهای انجام شده در تعمیرات اساسی هر چند سال یکبار انجام میشود، ریسک فراموشی و از دست دادن تجربیات موفق و یا نقاط قابل بهبود در آن بسیار زیاد است. همچنین احتمال ترک سازمان توسط دانشکاران و متخصصان در این فاصله زمانی به واسطه بازنشستگی یا جابجایی، بسیار زیاد است و دانش کلیدی این حوزه که منجر به نتایج ارزشمندی اعم از کاهش زمان و هزینه در سازمان میشود، ممکن است به راحتی از دست برود.