پایان جلسات ارزیابی وضع موجود مدیریت دانش در ایرانسل

پایان جلسات ارزیابی وضع موجود مدیریت دانش در ایرانسل 

جلسات ارزیابی وضع موجود مدیریت دانش در شرکت ایرانسل برگزار شد. این جلسات با شروع فاز اول پروژه پیاده‌سازی راهکارهای مدیریت دانش در شرکت ایرانسل آغاز و هفته گذشته به پایان رسید. در این فاز از پروژه بیش از 30 جلسه با مدیران و خبرگان سازمانی در سطوح مختلف به صورت مجازی و حضوری برگزار شد. از نتایج این جلسات در تدوین گزارش ارزیابی بلوغ مدیریت دانش شرکت ایرانسل استفاده می‌شود.

شرکت ایرانسل

با تصویب قانون اجازه موافقتنامه پروانه شبکه و خدمات ارتباطات سیار توسط مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان، شرکت خدمات ارتباطی ایرانسل در تاریخ ۶ آذر ۱۳۸۴ پروانه شبکه خدمات ارتباطات سیار (جی اس ام) را در سطح ملی و برای پوشش جغرافیایی کل کشور از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات دریافت کرد. ایرانسل توانست در مدت کوتاهی پس از دریافت مجوز مذکور، مراحل راه‌اندازی و توسعه شبکه را به انجام رسانده و در ۶ شهریور ۱۳۸۵ (یعنی ۹ ماه پس از دریافت مجوز) بهره‌برداری آزمایشی از شبکه را آغاز کند. به این ترتیب شبکه ایرانسل در ۲۹ مهر ۱۳۸۵ به صورت رسمی در شهرهای تهران، مشهد و تبریز افتتاح شد.

سنجش سطح بلوغ

سنجش سطح بلوغ مدیریت دانش از مهمترین تکنیک‌های موجود در جعبه ابزار مدیریت دانش است. هر سازمان برای آغاز فعالیت‌های مدیریت دانش خود باید بداند که در چه جایگاهی قرار دارد و متناسب با وضعیت موجود، چه اقداماتی باید انجام دهد. منظور از جایگاه موجود، میزان قوت یا ضعف معیارهای تسهیل‌کننده مدیریت دانش و همچنین شاخص‌های تاثیرپذیر از مدیریت دانش می‌باشد. خروجی سنجش سطح بلوغ مدیریت دانش گزارشی از وضعیت نقاط قوت و ضعف سازمان در استقرار مدیریت دانش است که ‌تواند به مثابه نقشه راهی، دورنمای اقدامات سازمان در حوزه مدیریت دانش را مشخص کند.

تاکنون در سطح دنیا، مدل‌های بلوغ متعددی در ارتباط با مدیریت دانش توسط متخصصان پیشنهاد شده است که مدل قابلیت بلوغ[1]، مدل بلوغ قابلیت یکپارچه شده[2]، مدل عمومی بلوغ مدیریت دانش[3]، مدل ارزیابی مدیریت دانش دیوید اسکیرم، مدل بلوغ مدیریت دانش زیمنس[4]، مدل کیفیت فرآیندهای دانش[5]،  مدل سازمان بهره‌وری آسیایی[6] و  مدل بلوغ مدیریت دانش مرکز بهره‌وری و کیفیت آمریکا[7] از جمله آنها هستند. اکثر مدل‌های ارزیابی بلوغ مدیریت دانش پنج سطحی هستند و به ابعادی از جمله فناوری، رهبری، فرآیند، کارکنان، محتوا، استراتژی، سازمان و غیره اشاره کرده‌اند.