مدیریت دانش اورهال کارخانه فرآوری و گندله‌سازی شرکت معدنی و صنعتی گل‌گهر

مدیریت دانش اورهال گل گهر

مدیریت دانش اورهال گل گهر در سال 1400 آغاز شد. بدین منظور مدیریت دانش اورهال در کارخانه فرآوری و گندله سازی  شرکت معدنی و صنعتی گل‌گهر اجرایی خواهد شد

زمستان سال 1397 بود که فرایند مدیریت دانش اورهال برای اولین بار در کشور، در کارخانه گندله سازی 1 گل‌گهر آغاز شد.  چند ماه بعد و در تابستان سال 1398، درس آموخته ها و تجربیات حاصل از این تعمیرات اساسی با استفاده از تکنیک‌های انتقال دانش، در اورهال کارخانه گندله سازی 2 نیز به کار گرفته شد که صرفه اقتصادی بسیار زیادی را به همراه داشت.

با همراهی امور سیستم‌های شرکت معدنی و ضنعتی گل‌گهر، مدیریت دانش اورهال به یک فرایند مهم در پیاده‌سازی مدیریت دانش در این شرکت تبدیل شده است. نتایج موثر این اقدام در سال‌های اخیر موجب شد تا علاوه بر کارخانه گندله‌سازی، مدیریت دانش برای اورهال کارخانه‌‌های فرآوری(تغلیظ) نیز اجرایی شود. در همین راستا اقدامات اولیه از ماه گذشته آغاز شده و بر اساس برنامه‌ریزی انجام شده تا 3 ماه دیگر ادامه خواهد داشت.

مدیریت دانش اورهال گل گهر یکی از نمونه های موفق پیاده‌سازی چرخه مدیریت دانش در صنعت فولاد کشور است که با تلاش تیم اجرایی مدیریت دانش این شرکت، متخصصان و خبرگان تعمیرات کارخانه های گندله سازی و فرآوری در حال اجراست.

مدیریت دانش اورهال

مدیریت دانش اورهال و به تعبیر کلی‌تر، مدیریت دانش نگهداری و تعمیرات، از کلیدی‌ترین حوزه های مدیریت دانش می‌باشد. به صورت کلی نگهداری و تعمیرات یکی از حوزه‌های دانش‌خیز سازمان‌های تولیدی و صنعتی محسوب می‌شود. دانش این حوزه در قالب هر دو نوع دانش ضمنی و آشکار، در دستورالعمل‌های نصب و راه اندازی تجهیزات، رویه ها ، چک‌لیست‌ها، سوابق تعمیراتی تجهیزات، گزارش‌های دوره ای، کتاب‌های فنی، جداول مرجع، دانش فنی و غیره را موجود است. دانش صریح حوزه نگهداری و تعمیرات، بایستی به درستی سازماندهی و طبقه‌بندی شود تا در کمترین زمان ممکن بتوان به آن دست یافت. در مقابل، دانش ضمنی این حوزه باید به درستی مستند و درونی‌سازی شود. این نوع دانش با مهارت و تجربه افراد مرتبط است و بر نحوه تصمیم‌گیری تأثیر مستقیم دارد.

یکی از مهمترین انواع دانش این حوزه، دانش تعمیرات سالیانه تجهیزات یا همان تعمیرات اساسی[1] است. با توجه به اینکه برخی فعالیت‌های انجام شده در تعمیرات اساسی هر چند سال یکبار انجام می‌شود، ریسک فراموشی و از دست دادن تجربیات موفق و یا نقاط قابل بهبود در آن بسیار زیاد است. همچنین احتمال ترک سازمان توسط دانشکاران و متخصصان در این فاصله زمانی به واسطه بازنشستگی یا جابجایی، بسیار زیاد است و دانش کلیدی این حوزه که منجر به نتایج ارزشمندی اعم از کاهش زمان و هزینه در سازمان می‌شود، ممکن است به راحتی از دست برود.