در این مطلب به بررسی شایستگی‌های رهبری برای بکارگیری دانش در سلامت عمومی می‌پردازیم.
حوزه بهداشت و درمان همواره از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بوده، اما با شیوع و همه‌گیری ویروس کرونا این اهمیت بیش از پیش به چشم می خورد. در حال حاضر باید انتظار داشته باشیم که سرمایه‌گذاری در تحقیقات پزشکی به نتایجی برسد که به نفع سلامت عمومی باشد. بااین‌حال، مقاله‌ای که به‌تازگی در مجله بهداشت عمومی آکسفورد منتشرشده است گزارش می‌دهد که در سال 2010 تخمین زده‌شده بود که بیش از 85 درصد از سرمایه‌گذاری‌های تحقیقات در حوزه پزشکی در جهان هدررفته و منجر به نتایج ملموس نشده است.
نویسندگان مقاله معتقدند که دانش تحقیقاتی باید منجر به ارتقای سیستم‌های بهداشتی شود، اما موانعی برای تحقق این هدف وجود دارد. علاوه بر این، هنگام انجام تصمیم‌گیری مبتنی بر شواهد، باید به درستی از نتایج تحقیقات استفاده کرد. به‌عنوان‌مثال، سیاست‌گذاران موانعی مانند زیرساخت‌های نامناسب و سازمان‌دهی سیستم‌ها را تجربه می‌کنند که مانع انتقال دانش و تبدیل آن به اقدامات اجرایی می‌شود. علاوه بر این، تبدیل یافته‌های تحقیقاتی به عملیاتی ممکن است 10 سال طول بکشد. درنتیجه، سیستم‌های بهداشتی معمولا از شواهدی که می‌تواند تأثیرات منفی بر طول و کیفیت زندگی، هدر رفتن منابع بهداشتی و افزایش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی داشته باشد استفاده نمی‌کنند.
در پاسخ به این چالش، نویسندگان مقاله با استفاده از مرور ادبیات و مطالعه اجماع، شایستگی‌های رهبری سلامت عمومی را برای به‌کارگیری دانش توسعه داده‌اند.
در ادامه چارچوب شایستگی‌های رهبری برای به‌کارگیری دانش ارائه شده است.
مدیریت دانش
- درک روشنی از حاکمیت و سرپرستی نهادهای درگیر و ابتکارات به‌کارگیری دانش داشته باشید.
- هنگام اجرای پروژه‌های دانش، مهارت‌های لازم برای تشخیص زمینه‌های حرفه‌ای و سازمانی موجود را داشته باشید.
- فرآیند و اقدامات مناسب را برای ارزیابی تلاش‌های به‌کارگیری دانش تعریف کنید.
- درک و استفاده ماهرانه از تحقیقات، به‌ویژه تحقیقات عملیاتی و اجرایی در محیط‌های پیچیده را نشان دهید.
- مهارت‌های تحلیلی شامل تجزیه‌وتحلیل سیاست و مهارت‌های توسعه، تجزیه‌وتحلیل ذینفعان، تفکر انتقادی و استفاده استراتژیک از داده‌ها را نشان دهید.
مشارکت افراد مختلف در ابتکارات بهداشت عمومی
- شناسایی و مشارکت ذینفعان در پروژه‌های بین‌رشته‌ای یا بین بخشی برای بهبود سلامت عمومی.
- فرایندها و شبکه‌های اجتماعی پویا را از طریق مشارکت بیمار و مردم (به‌عنوان‌مثال جامعه مدنی سازمان‌یافته) دنبال کنید تا در بهبود سلامت مشارکت داشته باشید.
- به فرهنگ‌های گوناگون احترام بگذارید و بر اساس تنوع برای ایجاد نوآوری و ارزش‌افزوده در محیط کار اقدام کنید.
- دیدگاه‌ها را بدون قضاوت و بدون تهدید به اشتراک بگذارید.
- به‌طور مؤثر از مهارت‌های مذاکره برای میانجیگری در اختلافات، یافتن راه‌حل‌های مناسب و کارآمد در عین ایجاد فرصت‌های جدید برای مشارکت و همکاری استفاده کنید.
- مشارکت بیمار و مشارکت عمومی در فرایند به‌کارگیری دانش
آموزش و تقویت ظرفیت مدیریت تغییر
- الگوهای ارزش‌های رهبری مؤثر شامل ارزش‌های وجدان شخصی (مانند عدالت، امانت‌داری، وظیفه‌شناسی، صبر یا حقیقت و صداقت) علاوه بر این، ارزش‌های تعیین سرنوشت (مانند هدف، انگیزه، قدرت یا انعطاف‌پذیری).
- فرصت‌هایی را برای یادگیری مشارکتی و بهبود کیفیت ارائه دهید.
- تعیین نقش‌های مختلف در یک تیم به‌کارگیری دانش و توسعه، مطابقت یا تقویت شایستگی‌های کارکنان برای انجام وظایف موردنیاز.
- از فرصت‌های یادگیری درون سازمان حمایت کنید.
- به‌عنوان نیروی محرکه تغییر ایجادکنید، ازجمله استراتژی‌های مدیریت تغییر و مدیریت کارکنان برای مقابله مؤثر با تغییرات.
- با استفاده از رویکردهای مشارکتی با ذینفعان مربوطه و اطمینان از بررسی و به‌روزرسانی دوره‌ای این برنامه‌ها، دستور کارها را تدوین کنید.
منبع:
https://realkm.com/2021/08/14/leadership-competencies-for-knowledge-translation-in-public-health/
