مجله مدیریت دانش و نوآوری دانا شماره ۲۵
یکی از مهمترین چالشهای پیادهسازی مدیریت دانش در سازمانها، ترغیب کارکنان برای بهاشتراکگذاری دانش است. به بیان دیگر «بهاشتراکگذاری دانش» پاشنه آشیل پیادهسازی فرایند مدیریت دانش است و باید برای آن راهکارهای مناسبی پیدا کرد.
تقریبا تمامی منابع معتبر بینالمللی در زمینه مدیریت دانش، بر نقش رهبری و تاثیر آن بر موفقیت مدیریت دانش تاکید دارند و معتقدند «سازمانهایی میتوانند به سطوح بالاتر بلوغ مدیریت دانش برسند که رهبران فعال و مشارکتکننده باشند». رهبران سازمان باید در فرایندهای مدیریت دانش به ویژه اشتراکدانش الگوی مناسبی برای همکاران باشند.
تجربه نشان میدهد یکی از دلایلی که میتواند موجب کاهش مشارکت رهبران سازمان و به تبع آن، سایر کارکنان شود، استفاده از ابزارها و راهکارهای نامناسب برای بهاشتراکگذاری دانش است. تاکید بر مدونسازی درسآموختهها به صورت نوشتاری و ثبت آن در پایگاه دانش گرچه در ظاهر راهکار مناسبی بهنظر میرسد، اما لزوما بهترین روش نیست. سازمانهایی میتوانند در زمینه اشتراک دانش موفقتر عمل کنند که علاوه بر رویکردهای کلاسیک ثبت درسآموختهها، از روشهای دیگری هم استفاده کنند.
یکی از روشهای بسیار اثربخش اشتراکگذاری دانش که در سالهای اخیر فراگیر شده است «داستانسرایی» است. با استفاده از این روش، اشتراک دانش سریعتر و با عمق بیشتری اتفاق میافتد و میتوان انتظار داشت که برای برخی از واحدهای سازمانی، بهویژه مدیران ارشد سازمان کارامدی بیشتری داشته باشد.
