نشست تخصصی “آشنایی با نظامنامه مدیریت دانش دستگاههای اجرایی و نحوه استقرار آن در دستگاهها” روز سهشنبه مورخ 06/07/1400 در بستر ویدئو کنفرانس و با حضور بیش از 58 نفر از متولیان مدیریت دانش شرکتهای آب منطقهای کشور، سازمان آب و برق خوزستان و شرکت مدیریت منابع آب ایران برگزار شد. پیادهسازی مدیریت دانش در سازمانهای دولتی امری بسیار مهم است و یکی از اقدامات اصلی آن آموزش مدیریت دانش است. پس از ابلاغ سیاستهای کلی نظام اداری و اشاره به «دانش بنیان کردن نظام اداری از طریق بکارگیری اصول مدیریت دانش و یکپارچه سازی اطلاعات» موضوع مدیریت دانش در بخش دولتی و دانش محور شدن نظام اداری به یکی از دغدغههای سازمانهای دولتی به ویژه سازمان اداری و استخدامی کشور که متولی این مبحث است تبدیل شده است. در همین راستا، امور نظامهای مدیریتی سازمان اداری و استخدامی کشور مسئول تدوین تنظیم نظام نامه مدیریت دانش در دستگاههای اجرایی کشور شد و ویرایش اول این نظامنامه را تدوین کرد.
این نشست تخصصی در راستای ابلاغ دستورالعمل نظامنامه مدیریت دانش دستگاههای اجرایی طی بخشنامه شماره 15374 مورخ 26/03/1400 سازمان اداری و استخدامی کشور و با هدف تبیین تکالیف قانونی رفع ابهامات و مرتفع شدن سوالات تخصصی، توسط گروه مشاوره مدیریت دانش دانا برگزار شد.
شرکت مدیریت منابع آب ایران مدیریت هرگونه فعالیت در راستای شناخت، مطالعه، توسعه، حفاظت، بهرهبرداری بهینه از منابع آب، تأسیسات و سازههای آبی (به استثنای امور مربوطه به توزیع آب، جمعآوری و انتقال و تصفیه فاضلاب شهری و روستایی) و ظرفیتهای برق آبی را در چارچوب تکالیف مندرج در قوانین و مقررات مربوط و سیاستهای وزارتنیرو، از طریق شرکتهای زیرمجموعه بر عهده دارد.
شرکت مدیریت منابع آب ایران
این شرکت از زیر مجموعههای وزارت نیروی ایران که هدفش اجرای سیاستها و برنامههای وابستهٔ انرژی برق آبی و ذخیره و جابجایی آب در ایران است. دفتر اصلی آن در تهران و محدوده عملکرد آن سراسر کشور میباشد. این شرکت شخصیت حقوقی مستقل دارد و بهطور سهامی خاص اداره میشود؛ استقلال مالی دارد و پیرو اساسنامه خود است؛ کلِّ سهام آن در اختیار دولت ایران میباشد.
« راهبردهای توسعه بلندمدت منابع آب کشور » که در تاریخ ٢٧/٧/١٣٨٢ به تصویب هیأت وزیران جمهوری اسلامی ایران رسیده است، به عنوان راهنمای مناسبی برای تدوین برنامههای میانمدت و کوتاهمدت مدیریت آب کشور بوده و در عین حال با ایجاد همپیوندی در عرصههای مدیریت فرابخشی آب موجب بهرهبرداری بهینه از منابع آب کشور خواهد گردید.
در این سند، راهبردهای توسعه بلندمدت منابع آب کشور براساس نگرشی جامع و با لحاظ هماهنگیهای متقابل بین بخشهای مختلف، در ۱۰ بند بشرح زیر ذکر شده است.
١- مدیریت کلان
مدیریت ملی آب کشور باید بر اساس مدیریت توامان عرضه و تقاضا، جامعنگری در کل چرخه آب و اصول توسعه پایدار و آمایش سرزمین در حوضههای آبریز کشور و مشترک تقویت شده و به منظور تحقق مدیریت یکپارچه (جامع) منابع آب هماهنگیهای متقابل بین بخشهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیر بنائی و خدماتی با بخش آب فراهم گردد.
٢- مدیریت منابع
بهره برداری از منابع آب کشور درهر یک از حوضههایآبریز با رعایت ظرفیت تحمل آنها به گونهای برنامهریزی شود که میزان استحصالازآبهای زیرزمینی حسب مورد (بیلان منفی) ازمیزان فعلی تجاوز نکرده و اقدامات سازهای وغیرسازهای برای تعادل بخشی آنها و تامین نیازهای جدید کشور صورت گیرد، به طوری که سهم بهرهبرداری از منابع آب سطحی از رقم چهل وشش درصد(۴۶%) فعلی به حدود پنجاه وپنج درصد (۵۵%) در بیست سال آتی افزایش یابد و حداقل نیاز محیطهای طبیعی آبی به طور پایدار تأمین گردد.
٣- مدیریت مصارف
اصلاح ساختار مصرف آب در کشور، به گونهای که سهم مصارف آب کشاورزی از نود و دو درصد( ٩٢%) در وضع فعلی با احتساب سایر نیازها بهحداکثر هشتادوهفت درصد(٨٧%) در بیست سالآینده تغییر یابد و درعین حال با افزایش راندمان آبیاری و تخصیصآب به محصولات باارزش اقتصادی بیشتر، بازدهی آب در بخش کشاورزی به ازای یک مترمکعب آب از وضع فعلی به دو برابر در بیست سال آتی افزایش یابد. اولویت تخصیص های جدید آب به ترتیب به مصارف شرب و بهداشت ، صنعت و خدمات ، باغداری و زراعت خواهد بود.
۴- ارزش اقتصادی
مدیریت آب کشور باید ارزش اقتصادی آب، شامل ارزش ذاتی آن در هر یک از حوضه های آبریز، متناسب با شرایط طبیعی و اقلیمی دسترسی به آب ، ارزش سرمایه گذاریهای تامین ، انتقال ، توزیع وبازیافت آب برای بخشهای مختلف مصرف را تعیین و اعلام نماید تا در برنامه های توسعه بخشهای مصرف منظور گردد.
۵- کنترل کیفیت
مدیریت فعالیتهای مصرفکنندگان مختلف آب، به گونهای اعمال شود که ابتدا آلودگیهای منابع آب ناشی از فعالیتهای این بخشها کنترل و سپس شاخصهای کیفی آب به تدریج ارتقاء یابد. برای تحقق این هدف رعایت استانداردهای ملی حفاظت کیفی منابع آب، توسط مصرفکنندگان برای پساب خروجی الزامی است.
۶- هزینه تأمین
تعیین نرخ آب در مصارف مختلف به گونهای انجام شود تا نیازهای پایه آب شرب و بهداشت مردم (در چهارچوب الگوی مصوب برای شهر و روستا) به صورت ترجیحی تامین گردد و برای مصارف فرا تر از آن و سایر مصارف با توجه به تامین منابع مالی و تنوع بخشی به این منابع، در مرحله اول هزینههای بهرهبرداری و نگهداری پوشش داده و در مراحل بعدی بازیافت هزینه های سرمایهگذاری را تامین نماید.
٧- مبادله آب
با توجه به نقش آب در توسعه ملی و ارزش اقتصادی آن در بازارهای منطقه با لحاظ منافع ملی و بر اساس طرح جامع آب کشور، مبادله آب با کشورهای همجوار با رعایت توجیهات فنی ، اقتصادی ، زیست محیطی و اجتماعی در برنامه های توسعه لحاظ گردد.
٨- آمایش سرزمین
در تهیه طرحهای توسعه کالبدی و آمایش سرزمین، محدودیت منابع آب کشور از نظر کمی و کیفی و توزیع مکانی و زمانی آن به لحاظ هزینه فرصت و ارزش ذاتی آب مورد توجه و عمل قرارگرفته و برنامه های توسعه بخشهای آب و کشاورزی، صنعت و معدن، انرژی، عمران شهرها و روستاها و سایر بخشها در هر یک از حوضه های آبریز با رعایت ظرفیت تحمل آنها تهیه و به اجرا درآید.
٩- انتقال میان حوضه ای
طرحهای انتقال آب بین حوضهای از دیدگاه توسعه پایدار، با رعایت حقوق ذینفعان و برای تامین نیازهای مختلف مصرف، مشروط به توجیهات فنی، اقتصادی، اجتماعی و منافع ملی موردنظر قرار گیرد.
١٠- مدیریت و ساختار
ساختار مدیریت آب کشور در جهت تمرکززدایی در اجرا و بهره برداری با افزایش نقش مشارکت مردم و سازمانهای محلی وجامعنگری در چرخه آب و با ملحوظ نمودن حوضههای آبریز به عنوان واحدهای طبیعی مدیریت آب و واحدهای استانی برای عملیات اجرایی و مشارکت بهرهبرداران، با رعایت قوانین و مقررات بهبود یافته و اصلاح گردد.